Maria Montessori

http://mujeres-riot.webcindario.com/Maria_Montessori.htm

Garai haietan emakumeengan ohikoa ez bazen ere, Maria Montessorik ingeniaritza, biologia eta medikuntza ikasi zituen. Italiako lehen mediku emakumea bihurtu zen, baina emakumea izateagatik ospitaleetan aritzeko baimena ukatu eta adimen urriko haurrekin hasi zen lanean. Haur hauekin lanean zebiltzala, haur hauek euren ahalmenak eduki eta garatu zitzaketela ikusi zuen.

Haur hauek bizitza hobeago bat merezi zutela uste zuen, eta ez zituen ikusi gizarterako karga bat bezala. Haur horiekin hasi zen garatzen bere teoria pedagogikoak. Horrela, 1907an, Casa dei Bambini ( euskaraz " Haurren Etxea " ) eratu zuen Erroman, eta bertan aritu zen urte luzeetan zehar. Idatzitako liburuek eta emandako hitzaldiek ospea ekarri zioten eta herrialde batetik bestera ibili zen bere ideien berri emanez.Hain zuzen ere, Herbeheretan hil zen 1952an, bere pedagogia zabaltzen ari zela.

Haurrekiko interesaz gain, emakumeen egoera sozialarekiko interes handia zuela erakutsi zuen. Montessorik, Johann Heinrich Pestalozzi pedagogoaren lanak ezagutu eta bereganatu ere egin zituen.

Zentzumenen pedagogia

Hasieran, bere teknikak ezgaitasun psikikoak zituzten haurrekin frogatu zituen, eta ikusi zuen haur hauek gai zirela beste haurrek egiten zituzten azterketa berberak egiteko eta gainditzeko.

Konturatu zen, halaber, haur egun adimena eta nortasuna garatzeko objetuak manipulatzeko beharra dituztela.Izan ere, gizakiak bere garapenerako errealitatearekin kontaktuan egoteko beharra duela irizten zuen.Horrela, estimulu gisa diharduten eskuko jolasa eta lana, funtsezko elementu bilakatu ziren bere pedagogian, inposizioak baztertuz eta haurren berezko gaitasunak sustatuz, betiere euren ingurukoen laguntzaz.Jolas eta eskulanen bidez, haurren autoestimua bultzatzen zuen: horrela, haurrek aurrera egin zezaketela ikusten zuten,eta momentu horretatik aurrera,  zenbakien eta hitzen kontzeptuak transmititzen hasten zitzaien.

Ikaskuntza askea 

Ildo horretatik, haurrek ikasteko askatasuna behar zuela pentsatzen zuen. Gehiegizko arauek haurra mugatu egiten zutela uste zuen, bere garapen aske eta aktiboa kolokan jarriz. Akatsak egitea ez zen gaizki ikusten horrela haurrek ikasi egiten zutelako berriro saiatuz. Horrela, orduko irakasle tradizionalaren zeregina aldatu behar zela uste zuen.

Banakotasuna

Haur bakoitzak bere bilakaera du eta berez aurkituko du bere ikasteko erritmoa. Programa kronologiko baten inposaketak haurraren porrota ekar dezake, bere erritmo naturalak behartu egiten direlako.

Irakaslearen zeregina

Irakasleak haur bakoitzaren ikaskuntzaren bilakaera errespetatu behar du, inposiziorik gabe. behatzaile moduan aritu behar da, haurrak nola ikasten duen aztertuz eta horretarako jarduerak proposatuz. Aldi berean, haurrek elkarren artean ere ikasten dutela baieztatu eta maila ezberdineko haurrak talde bakar batean bateratzea onuragarria dela uste zuen.

Zehatzago eta labur, honako hauek dira Montessoriren pedagogiaren puntu zenbait:

• Haurren garapena bilakaera mailakatua du eta bilakaera horretan, aro bakoitza berezia da. Jaiotzetik 6 urtera arteko epea zen bere iritziz garrantzitsuena eta adin horretako haurrentzat batez ere garatu zuen bere metodoa, gerora beste mailetara zabaldu bazen ere.
• Haurrak kapazak dira beraien erabakiak hartzeko, gaitasuna badaukatelako.
• Garapen kurrikularra egiteko haurraren testuinguruaren behaketa egin behar da.
• Haurraren tamaina duten altzariak eta ingurua sortu behar da beraiek eroso egon daitezen.
• Gurasoen partehartze aktiboa beharrezkoa da garbitasuna eta ohitura osasuntsuak eskolan bultzatzeko.
• Motibazioa garrantzitsu da.
• Ikaskuntza haurra jaiotzen denetik hasten da.
• Kontzeptuak ez dira haurraren garunean sartu behar, haurren barne ezagutzetatik abiatu behar dira.
• Haurrak arazoaren irtenbidea bilatu behar du bere barne eskemetan arakatuz.
• Konpetentzia garatzeari ekin behar zaio bakarrik haurra seguru dagoenean arrakasta lortuko duela.
• Haur bakoitzak bere erritmoa edo abiadura du eta horregatik denbora hauek errespetatu behar dira. Haur bakoitza ezberdina da.
•  Autoebaluazioa eta autozuzenketa bideratzen dituen material didaktikoak erabili behar dira.

Maria Montessoriren pedagogia oso kritikatua izan da urteetan zehar. Hala ere, pertsonaia ospetsuen onespena ere izan zuen eta horri esker bere ideiak mundu osoko bazterretara zabaldu ziren. Berari esker albo batera utzi ziren betiko gela ilunak, arbel bakar bat zutenak, eta ikasle guztiak lerrokaturik zeudeneko gelak. Garrantzia hartzen joan ziren leku zabalak, non ikasleak inolako oztopo gabe mugi zitezkeen, kolore ezberdinetako kubo eta kaxen bidez haurren garuna estimulatu eta elkarren arteko komunikazioa bultzatzen zen. Montessori metodoen eragina nabarmena egungo pedagogian eta eskola guztietan erabiltzen dira berak proposaturiko materialak eta ideiak,haur hezkuntzan batez ere, haurrak berezko garapena izan dezan.